Chesterfield
Als je je afvraagt hoe de eerste Chesterfield bank de sprong maakte om een wereldwijde favoriet te worden, is het belangrijk om het verhaal over de graaf te kennen dat uitlegt hoe de trend begon. Er wordt gezegd dat Philip Stanhope (uitvinder van de Chesterfield bank) op zijn sterfbed zijn butler heeft gebeld en hem heeft gezegd zijn zoon een stoel te geven. De butler interpreteerde dit dat hij wilde dat de Chesterfield zou moeten worden doorgegeven aan zijn peetzoon, die was gearriveerd om een laatste bezoek aan zijn peetvader te brengen. Solomon, een diplomaat en bewonderaar van het meubel, liet het naar zijn huis brengen om tentoon te stellen aan bezoekers. In de nieuwe residentie werd de bank bewonderd, tot het punt waarop veel gasten hun eigen versies lieten maken. Dit is hoe de Chesterfield zijn weg vond naar de huizen van de Britse bovenlaag.
Chesterfield banken in de Victoriaanse tijd
Vóór de 19e eeuw werd het praktische ontwerp van meubels altijd belangrijker geacht dan het comfortniveau dat het bood, maar dit veranderde tijdens de 20e eeuw. Banken waren al in de een of andere vorm bekend sinds de jaren 1690, maar het was pas toen de Victoriaanse mensen zich ermee bemoeiden dat stoelen ook comfortabel moesten zijn, dat er meer moderne functies werden toegevoegd. Het is verantwoord om te veronderstellen dat de Philip Stanhope Chesterfield sofa, of zelfs de kopieën die erop volgden, niet volledig representatief zijn voor de hedendaagse look die we vandaag de dag als Chesterfield banken kennen. Het was echter tijdens het Victoriaanse tijdperk dat meer van de luxe-functies aan de stijl werden toegevoegd. Vroege Chesterfields waren gevuld met paardenhaar en ze gebruikten tuften om het op zijn plaats te houden. Ze hadden ook geen veersysteem, dus de banken zullen destijds een stuk stijver zijn geweest om op te zitten. Bovendien was de knoop op deze vroege Chesterfield banken gemaakt van harder leer en was, in combinatie met het gebrek aan veren, in de rug en de benen geen pretje om op te zitten. Eén theorie suggereert dat dit ontwerp met harde knopen een uitvinding was om ongewenste bezoekers te ontmoedigen om op de Chesterfield bank te gaan zitten.
